VIJFDE DAG

Floris wordt hartelijk begroet door iedereen.

Alsof hij nooit weg is geweest, wordt ie liefdevol door de groep opgenomen.

Dat zit dus goed.

Het weer is formidabel.

De moeder van Sophie (= Nienke) geeft een bos bloemen met een kaartje eraan.

Ik denk: maar we moeten nog een dag.

Alle binnenscènes met Floris (=Noa) en zijn tegenspelers worden in de ochtend gedaan.

Ik hoor alleen maar goede berichten van regisseurszijde.

Het wolvenspel wordt nu buiten gedaan.

Alsook het spel: gekruist een lepel en een mes doorgeven.

De lunchpauze wordt keurig op tijd gehouden.

Er ontstaan weer spontane toneelstukjes in een kapperszaak.

Enkele jongens gaan het haar van enkele meiden kammen en

proberen er voor veel geld een mooi kapsel van te maken.

Iedereen doet op ons erf  “weer lekker zijn ding”.

Maar als ik twee jongens op internet een condoom zie bestellen,

zeg ik: stop! hou het gezellig. Dit gaat me te ver.

Wel fijn dat ze het zo open en eerlijk doen.

Goed…..de speelfilm.

Er moeten nog een paar scènes gedaan worden.

Op het laatst uiteindelijk toch nog “Amerika” (vertaling van de West- side  story),

voor op het einde van de DVD.(als extraatje, niet in het musicalverhaal)

Piet heeft precies in zijn hoofd hoe hij dat wil.

In tweetallen je zinnen zingen en dan……rrrrrt……….weg wezen.

Eerst zullen ze de eerste twee zinnen, de derde twee zinnen enzo opnemen.

Daarna de tweede, de vierde, de zesde.

Ik denk al: Piet, dat is veel te ingewikkeld.

Na een innerlijke strijd, laat Piet ze het lied lekker zingen, waarna ze

gewoon lekker op volgorde op- of afrennen.

Dit hoeft maar twee keer over.

Een lekkere afsluiting.

Dan komt er verdeeldheid in de groep: zwemmen, roeien, naar de kippen kijken,

wat doen we voor het eten?

Nou zeg ik……..en ik fluister de kinderen een opdracht in hun oor.

Piet en Frank zijn met de filmpa en – ma opnames aan het maken in de auto op de weg.

De kinderen maken in twee groepen een toneelcadeau voor Piet en Frank.

Om half zeven serveert Har (m’n man) soep en stokbrood.

Als Piet en Frank gaan eten, zullen we de toneelstukjes opvoeren voor ze.

Dit is het begin van een doldwaas ritueel.

De vuurkorf wordt aangestoken.

Er worden marshmallows in gedaan en het feest is compleet.

Na een toespraak en een bedankwoord van Piet en Henk

ook aan de aanwezige ophaalouders en kinderen

is het feest ten einde.

Iedereen wil nog steeds langer blijven.

Maar nee, er is een tijd van beginnen en een tijd van afscheid nemen.

En dat gebeurt vandaag.

Maar ach………we zien elkaar volgende week weer voor nog eens drie optredens.

Maar deze filmweek is er eentje om nooit meer te vergeten!

Henk