Vandaag is alles anders.
Het begint ook rustiger.
Gisteren zijn opnames gepland op een andere locatie, buiten.
Om 9. 00 uur komt Karlijn Vriend (die Wilma, de oppas speelt) als een bijna verzopen katje aan.
De cameraploeg en de anderen komen iets later.
Aan de Dijkweg nummer 268 bij de familie Brummer komt ook het water bij bakken uit de hemel.
Manje Dijkema (de vader), Annemieke Dragt (de moeder), Karlijn en de drie kinderen hebben er vreselijke zin in.
Maar wat we ook wensen….het blijft spoelen.
Ondertussen ga ik kijken of ik bij mijn buren, de familie Ruiter, terecht kan.
Daar moeten de opnames van de oppas worden opgenomen.
Ik draai de sleutel om, stap naar binnen.
Eerst nog stiekem. Het is toch een huis van een ander.
Iedereen slaapt nog in dit huis, waar enkele bewoners kermis hebben gevierd.
Een poging om aan de Dijkweg te draaien lukt ten dele vanwege het weer.
De opnames van Wilma vanuit “haar” huis lukken wonderwel heel snel.
Karlijn blijkt een natuurtalent te zijn.
Om 13.00 uur komt de rest van de groep.
Ze stormen ons huis binnen, storten zich op de bank bij de t.v.
Zo hoort het ook, als mensen zich thuis voelen.
De kinderen vinden het jammer dat ze weer afscheid moeten nemen van Karlijn.
Er wordt heel hard gewerkt, terwijl ik Karlijn naar huis breng.
Door het weer zijn de cameramannen/regisseurs Frank en Piet steeds meer in conclaaf.
Hun plannen moeten gewijzigd, vanwege het weer.
Eindelijk ben ik nodig.
We laten Anouk haar dierenspel uitleggen.
Ik neem de leiding.
Lekker om weer iets doen.
Het familielied moet worden vormgegeven.
Dat gebeurt in de studio.
Als vanzelf maken de kinderen een polonaise op het refrein.
De twee regisseurs zijn meteen enthousiast.
Daarna worden er allerlei zangcombinaties voor het “green – screen” opgenomen.
Het wordt een dolle boel.
En dat komt alleen maar omdat het familielied heel aanstekelijk werkt.
De kinderen blijven gemakkelijk te regisseren.
De middag vliegt voorbij.
Vandaag heb ik eindelijk iets kunnen doen
Henk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten